Karin: “ Soms zijn de chauffeurs een beetje ‘een vergeten groep’, terwijl ze zo’n belangrijk onderdeel zijn van het team. Zeker in de periferie waar je werkzaam bent in een klein team, is een goede samenwerking echt onmisbaar. 

Je kunt nog zo vroeg op de post komen of Sebas is al aanwezig. De computers zijn opgestart, de kasten zijn van het slot en de koffie staat al klaar.  Als Sebas nachtdienst heeft, maakt hij alvast het bed op van de visite arts, zodat die zo zijn of haar bed in kan kruipen als de visites gereden zijn.

Toen Sebas bijna 10 jaar geleden bij ons begon als chauffeur was hij enorm leergierig. Regelmatig zat hij te snuffelen in de voorraadkasten, kwam met materialen aanzetten en vroeg: ‘Waar gebruik je dit voor?’ en ‘Wat is dat precies?’ Hij wilde van alles weten. Als er grote bestellingen zijn binnengekomen of als het erg druk is, biedt hij altijd een helpende hand. Opgeruimd humeur, altijd vrolijk en altijd in voor een grap of andere gekkigheid. Een superfijne collega waar ik, en velen met mij, heel graag mee samenwerken. Erg jammer dat je weggaat!"

Sebas reageert: “Ja dat is soms niet anders. Volgende maand begin ik met mijn vrachtwagenrijbewijs en daarna word ik omgeschoold tot vrachtwagenchauffeur. En als het na de eerste maand bij de volgende werkgever goed gaat dan kan ik naar school voor elektromonteur voor auto’s. Daar heb ik ook allemaal erg veel zin in.”